Zwiedzanie Wrocławia

Jeśli zechcecie wykorzystać swój pobyt we Wrocławiu do maksimum, polecamy kilka pięknych miejsc w pobliżu naszego festiwalu. Dobrze wiemy, że rasowym turystom nie straszna listopadowa aura :-). Opisów dostarcza Tajemniczy Wrocław.

Hala Stulecia (1500 m)

Zwana też Halą Ludową, swojego czasu największa betonowa konstrukcja na Ziemi. Zaprojektowana przez niemieckiego architekta, Maxa Berga, miała być pomnikiem zwycięstwa nad wojskami napoleońskimi. Otacza ją piękna Pergola oraz Pawilon Czterech Kopuł - dawna Wytwórnia Filmów Fabularnych. Wokół rozciąga się Park Szczytnicki, idealne miejsce na długi spacer.

Zoo (1500 m)

Najbardziej znany ogród zoologiczny w Polsce, w którym można stracić długie godziny :). W sezonie zimowym otwarty jest od 9:00 do 16:00, polecamy ten sposób spędzania wolnego czasu zwłaszcza z dziećmi na pokładzie! W tym roku otwarto w zoo nowe, wspaniałe Afrykarium.

Ostrów Tumski (1500 m)

Dawna wyspa, a obecnie malowniczy zakątek z wrocławską katedrą i prastarymi zabytkami. Zobaczycie tu zapierający dech w piersiach gotyk, zadbane nabrzeże, most zakochanych i latarnika zapalającego gazowe latarnie. Magia miasta w pigułce!

Panorama Racławicka (1200 m)

Żelazny punkt każdej szkolnej wycieczki. Ale dla pasjonatów historii ciekawa wycieczka w przeszłość. Wielki obraz rozciągnięty w okrągłej rotundzie, przedstawiający bitwę pod Racławicami. Ale nie zdradzimy więcej, dajcie się zaskoczyć!

Okolica kampusu Politechniki (obok :-))

Pomimo ogromnych wojennych zniszczeń, Plac Grunwaldzki jest dziś jednym z najpiękniejszych zakątków miasta, z niezwykle bogatą historią. Znajdziecie tu świeżo wyremontowane secesyjne kamienice, urocze nabrzeże Odry i przede wszystkim dwa uczelniane kampusy. Politechnika to połączenie malowniczych budynków z początku wieku z nowoczesnością, o czym mogliście się przekonać podczas zeszłorocznej edycji Przeglądu, odbywającej się w kontrowersyjnym gmachu "serowca". Dwa brzegi rzeki spina kolejka gondolowa, prowadząca od głównych zabudowań do dawnej wieży ciśnień – arcydzieła architektury hydrotechnicznej. Uniwersytet Medyczny także ma się czym pochwalić, zajmuje bowiem teren jednego z najnowocześniejszych szpitali przedwojennej Europy. To tutaj operowali światowi pionierzy chirurgii tacy, jak Jan Mikulicz-Radecki.

Wrocławskie góry!

Zachęcamy do zdobywania Korony Gór Wrocławia, jest bardzo wymagająca, zwłaszcza o tej porze roku! Wystarczy wstać bladym świtem (albo po prostu nie iść spać po festiwalowych zmaganiach), zabrać czekany i raki i wyruszyć wraz szerpami w nieznane.

Wzgórze Andersa (142 m n.p.m)

Wzgórze Andersa to sztuczne wzniesienie na Osiedlu Huby we Wrocławiu. Zostało utworzone po roku 1945 na obszarze wysypiska gruzu ze zburzonych w czasie oblężenia Wrocławia domów. Wzniesienie ma kształt płaskiego kopca uformowanego z pięciu zmniejszających się ku górze warstw, a najwyższy jego punkt znajduje się w części południowo-zachodniej. Patronem wzgórza przez jakiś czas był Władysław Gomułka (Wzgórze Władysława Gomułki Wiesława), któremu planowano wybudować pomnik. Akcja ta nie doszła do skutku, a po 1990 roku rada miejska uchwaliła zmianę nazwy placu i wzgórza na Plac Generała Władysława Andersa i Wzgórze Andersa. W roku 2005 rozpoczęła się budowa kompleksu rekreacyjnego o nazwie Wrocławski Park Wodny. Z Placu Grunwaldzkiego zabierze Was tam autobus nr 145 oraz 146 (przyst. Park Andersa).

Wzgórze Bendera (131 m n.p.m)

Przy okazji zwiedzania Wrocławia warto pamiętać o tym wzniesieniu w Parku Południowym. To sztuczne wzgórze przez długi czas wzgórze nie miało swojej nazwy, ostatnio jednak nazwano je na cześć nadburmistrza Georga Bendera za jego zasługi włożone w rozwój Wrocławia. Powstało z niewykorzystanych nadwyżek ziemi w czasie budowy nasypu kolejowej obwodnicy towarowej. Na szczycie znajdują się pełniące funkcję dekoracyjną głazy narzutowe oraz ogród roślin górskich. Wybudowano też pawilonem von Wallenberga - drewnianą altanę, z której można było oglądać panoramę Wrocławia. Niestety, rozrost drzew pozbawił wzgórze walorów widokowych. Na wzgórze zawiozą Was tramwaje nr 9 i 15.

Cmentarz Żołnierzy Polskich

Kolejną górą jest Cmentarz Żołnierzy Polskich - wojenna nekropolia Żołnierzy Polskich utworzona w latach 1968-1970. Spoczywa na nim 603 żołnierzy polskich, którzy uczestniczyli w Kampanii Wrześniowej, zmarli w niewoli niemieckiej a także polegli na froncie żołnierzy 2 Armii Wojska Polskiego. Jeśli chcecie uczcić pamięć żołnierzy - zabierze Was tam tramwaj nr 4 (przyst. Grabiszynska - Cmentarz II).

Wzgórze Gajowe (156 m n.p.m)

To sztuczne wzgórze jest popularnie zwane "Wysypem". Jego geneza wiąże się z odgruzowaniem miasta po zniszczeniach wojennych - to tutaj wywożony był gruz ze zniszczonych budowli. Wzniesienie istnieje od lat 50 XX wieku, a w latach 70 składowano na nim odpady komunalne. W 1933 r. na Wzgórzu Gajowym istniał tu jeden z pierwszych obozów koncentracyjnych - KZ Dürrgoy.  W roku 2005  wzrosła jego wysokość, gdyż zwożono na nie ziemię z części Wzgórza Andersa podczas przygotowywania terenu pod budowę aquaparku. Najwyższy punkt znajduje się w południowo-wschodnim narożniku wzgórza. Ciekawostką jest, że występuje na nim 5 gatunków chrząszczy. Polecamy autobus nr 145 z Placu Grunwaldzkiego.

Wzgórze Gajowickie (138 m n.p.m)

Będąc we Wrocławiu, warto wsiąć się na to sztucznie utworzone wzniesienie na osiedlu Gajowice. Początkowo było to wysypisko, na które przez 15 lat wywożono ogromne ilości odpadów komunalnych. W związku w planem budowy domów wielorodzinnych, wysypisko poddano rekultywacji, i obiekt stał się miejscem rekreacji dla mieszkańców południowych osiedli Wrocławia. Ze Wzgórza Gajowickiego roztacza się stąd panorama Sudetów i południowych przedmieść miasta. Dojechać można autobusem A (przyst.Pretficza).

Góra Sienicka (122 m n.p.m)

Góra Sienicka to wzniesienie na osiedlu Strachocin, zbudowane z glin zwałowych, umiejscowione na tarasie nadzalewowym rzeki Widawy. Góra w całości mieści się na terenie Rolniczego Zakładu Doświadczalnego "Swojczyce", należącego do Uniwersytetu Przyrodniczego we Wrocławiu.

Wzgórze Kapliczne (120 m n.p.m)

Jeśli jesteście na Osobowicach, to zapraszamy na Święte Wzgórze, miejsce kultu cudownej figury Matki Bożej Osobowickiej (wykonanej ok. 1600 r.). Od VII do V w p.n.e zamieszkiwał tu lud kultury łużyckiej, a od końca XVII w. Osobowice należały do sióstr klarysek.

Legenda głosi, że figurę wykonanu z dębu, rosnącego niegdyś na wzgórzu, w miejscu cudu uzdrowienia sparaliżowanego śpiewaka. Dąb wycięto, a na jego miejscu stanęła drewniana kaplica, krótko potem zastąpiona przez murowaną. W krypcie pod nią jest pochowany Johann Gottlieb Korn, fundator świątyni. Obiekt obecnie należy do parafii św. Teresy od Dzieciątka Jezus, a co niedzielę odbywa się tam msza święta.

Wzgórze Kilimandżaro (127 m n.p.m.)

Nie, to nie ta wysoka góra w Afryce :)

Sztucznie usypane wzgórze na osiedlu Zalesie powstało z mułu i żwiru wykopywanego pod budowę Kanału Powodziowego, a następnie przysypane warstwą gleby o grubości 0,5 metra, oraz zalesione drzewami liściastymi. Słynie z przeprowadzanych na nim zawodów motokrosowych, rowerowych (Otwarte mistrzostwa Wrocławia w kolarstwie górskim), oraz sieci tras rowerowych o różnym stopniu trudności. Na Kilimandżaro najłatwiej dotrzeć tramwajem nr 33 z Placu Grunwaldzkiego.

Pagórek Kota (148 m n.p.m)

Wzgórze Kota jest najwyższym naturalnym wzniesieniem we Wrocławiu, znajduje się w Lesie Mokrzańskim. Jest to miejsce warte odwiedzenia głównie w ramach wycieczki rowerowej, ponieważ nie posiada żadnych walorów widokowych. Na szczycie może nas zainteresować betonowy słup ze strzałką skierowaną w dół - najwyższy jego punkt. Trasę na wzgórze urozmaicimy drogę św. Jakuba prowadzącą przez cały Las Mokrzański.

Górka Skarbowców (Mała Sobótka, 154 m n.p.m)

Inicjatorem utworzenia tego sztucznego wzgórza było Wrocławskie Towarzystwo Upiększania. Od początku istnienia pełni funkcje rekreacyjne, w lecie jako miejsce placów zabaw i spacerów, w zimie zaś jako górka saneczkowa (dawniej była nawet stokiem narciarskim). Na Północnym stoku Małej Sobótki swoje źródło ma strumień Grabiszynka.

Wzgórze Partyzantów

Wzniesienie jest pozostałością po dawnym Bastionie Sakwowym  - nieistniejącym dziś systemie miejskich fortyfikacji Wrocławia, na którego miejscu powstało najpierw rekreacyjne Wzgórze Sakwowe. Następnie wybudowano na nim w roku 1867 belweder i wieżę, a nazwę przemianowano na wzgórze Liebicha. W 1932 r. południowo-zachodni stok ozdobił pomnik poświęcony żołnierzom poległym w niemieckich koloniach, który w 1945 r. został zburzony, a Wzgórze Liebicha przemianowano najpierw na "Wzgórze Miłości", a w 1948 na "Wzgórze Partyzantów".

Na szczyt góry prowadzą ścieżki, oraz reprezentacyjne schody - miejsce katastrofy budowlanej w 1967 r. Wtedy to napierający tłum studentów świętujących Juwenalia spowodował załamanie się kamiennej balustrady, która spadła na schody i wybiła w nich duży otwór, do którego wpadło kilkadziesiąt osób. Schody wyremontowano kilka lat później.

Na Wzgórzu znajdowały się kiedyś takie obiekty jak: budynek zwieńczony pozostałością po dawnej wieży widokowej, obserwatorium astronomiczne, siedziba Towarzystwa Miłośników Astronomii, oddział Muzeum Historycznego. Obecnie zapraszają nas tam restauracje i kluby (Collosseum Jazz Caffe), a obiekt okazjonalnie staje się plenerową sceną różnego rodzaju koncertów i przedstawień operowych.